35 Ergebnisse
Sortieren nach:
Relevanz
Relevanz
Erscheinungsjahr aufsteigend
Erscheinungsjahr absteigend
Titel A - Z
Titel Z - A
Bücher
Kategorie:
Geschichte
Jahr:
1929
854 - 1295 : Die Urkunden.- (¬Die¬ Urkunden der Brixner Hochstifts-Archive ; 1)
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/URBX/URBX_212_object_3965858.png
Seite 212 von 443
Autor: Santifaller, Leo/ hrsg. von Leo Santifaller
Ort: Innsbruck
Verlag: Wagner
Umfang: XXXVI, 366 S., XXXIX Bl. ; Ill., Kt.
Sprache: Deutsch
Anmerkungen: [Schlern-Schriften ; 15]
Schlagwort: g.Brixen <Hochstift>;z.Geschichte 845-1336;f.Quelle
Signatur: II Z 92/15
Intern-ID: 100586
vieta fuerit aut si dictus dominus Arnoldus vel sui heredes non venerint ad tuendum et defendendum, ipse dominus Axnoldus ex tunc ad manus domini Margwardi dedit caucionem quinquaginta marcarum super omnibus possessionibus suis et heredum suorum, nichilominus ecclesia Brixinensis et prelibatus dominus Bruno episcopus et sui successores se habeant super omnibus proprietatibus predicti domini Arnoldi usque ad summam quinquaginta marcarum suprascriptarum et earum discretam examinacionem. In signum

, Albertus preco, Nicolaus preco, Bercktoldus notarius, Arnoldus servus domini Margwardi, Heinricus Bevorator et ceteri quam plures. Acta sunt lieo Brixine ante monasterium, anno domini MCCLXX 2 ), indic- tione quarta decima, prima die kal. octobris. Siegel an Perg.-Str. 168. 1271 August 27, Matrei. Bischof Bruno beurkundet, daß er dem Otto von Nardenholz den Hof Cristanus Passner e und einige andere Güter in der Pfarre Matrei gelegen für 160 Pfund Denare, zahlbar am St. Helenentag, verpfändet hat. Orig

., italien, Perg. (16.5 b. X 13.5 h.) : Brixen, Bischöfliches Hofarchiv, Ob. Arch. Urk n. 71 (L. 83 n.2G). Nos Bruno dei gracia ecclesie Brixinensis episcopus notum fieri cupimus tarn presentibus quam futuris, quod nos Ottoni de Nardenhoke curiam dictam Cristanus Passuere obligavimus cum quibusdam aliis bonis sitis in parroehia Matrei pro centuin et sexaginta libris denariorum parvulorum in festo Enele 3 ) persolvendorum, quod si liane solucionem tempore prenominato vel antea non persolverimus predictus

3
Bücher
Kategorie:
Geschichte
Jahr:
1929
854 - 1295 : Die Urkunden.- (¬Die¬ Urkunden der Brixner Hochstifts-Archive ; 1)
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/URBX/URBX_261_object_3965954.png
Seite 261 von 443
Autor: Santifaller, Leo/ hrsg. von Leo Santifaller
Ort: Innsbruck
Verlag: Wagner
Umfang: XXXVI, 366 S., XXXIX Bl. ; Ill., Kt.
Sprache: Deutsch
Anmerkungen: [Schlern-Schriften ; 15]
Schlagwort: g.Brixen <Hochstift>;z.Geschichte 845-1336;f.Quelle
Signatur: II Z 92/15
Intern-ID: 100586
. In cuius rei testimonium presens scriptum appensione nostri sigilli iussimus roborari. Datum in Tirol, anno domini millesimo ducentesimo octogesimo quarto, ultima die februarii, indictione duodecima. Siegel an Pergamentstreifen teilweise beschädigt. 240. 1284 Juni 28, Brixen. Bischof Bruno verpfändet der Frau Elisabet, Gemahlin weüand des Friedrich, genannt Pongarter, den Hof in Schalders, auf dem ein ge mauerter Turm steht , für 15 MP, Orig., Perg. (17.8 b. X 1-5.7 h.) : Brixen, Bischöfliches

Hofarchiv, Ob. Arch. Ürh. n.92 (L. 90 n.2A). Nos Bruno dei gracia Brixinensis episcopus constare volumus universis presen- tibus et futuris contuentibus presens scriptum, quod curiam in Sclialxes in qua est turris murata cum omnibus suis attineneiis, sicut eam Chunradus Gigarius nomine pignoris habuit et possedit, domine Elyzabete uxori quondam Fridericì dicti Pongartser pro dote sive dotalicio, quod vulgariter morgengabe dicitur, sicut ei idem Fr(idericus) ordinaverat, pro quindeeim marcis veron

, Gebe- hardus de Stseteneke, Gotschalcus de Monte milites, Fridericus de Schoneke, Ekardus de Gserrenstain, Heinricus scriba, Brvno marsclialcus, Hermannus camerarius et et alii quam plures. Actum Brixine in capella sanete Maxie, anno domini MCCLXXX quarto, in vigilia apostolorum Petri et Pauli. Siegel an grüner Seidenschnur. 241. 1284 Oktober 1, Lienz. Bischof Bruno beurkundet den Vergleich, der zwischen ihm und Konrad Hiurtmgus von Hohenburg unter Vermittlung des Grafen Albert

4