Der nuie Knecht : Bauernkomödie in drei Aufzügen mit Gesang und Tanz in Meraner Mundart
Page 17 of 31
Author:
Pernwerth, Fritz ¬von¬ / von Fritz v. Pernwerth
Place:
Meran
Publisher:
Buchdr. Gutenberg
Physical description:
29 S.
Language:
Deutsch
Notations:
Mit eingeklebten Foto des Autors. - In Fraktur
Subject heading:
g.Tirol ; f.Theaterstück
Location mark:
I 62.199 ; 1.587
Intern ID:
185390
16 Sepp. Sell ist schun guat Mensch, dos nimml die Kihen. — Wiatet Mander, i muan es werd epper Zeit sein, datz i 'n Doktor hol. Am zech'ne hot er gsoggt, sogg er gestern, soll i kemmen. Wenn i iazt woadle gang, kannt i bold zruck sein, langer als an etlene Vaterunser bin i nit ans (geht a b). PsiaL enk derweil sou! Allé. Pfiat di Sepp! HanKl. Du lous, wenn ban Krumer Iousele decht fürgeast, nimmst mir an Roller mit, i hon nichl mehr z'rach'n. Sepp (drautzen). Geai schun guat. Moidl. Ioa, wia
' hobk's os denn Manderleut, müah'n mir Weiberleut gian, bold der Doktor kimbt, oder mog'n mir dobleib'n oder mochtet's 'n Bauer oergian, oder wia hsbt's os denn? Seff. Ioa Teigl ^ i bliab schun recht gern do (zu Much, recht wundrig). Tuat'n er'n o'klopf'n a der Doktor 'n Bauer? Much. Ioa, wenn os nit überoll die Nos drin hat's wou a blower Rach augeat, nor war enk nit wohl, ss wundrigen Pfott'n os. Z muan os geat gern, witzts, dos werd a sou a Gotting Aperatiun, wia fie in Sprugg af'n Chirurgerischen