, (Z?2/.i, Ll»ss?or (wenn nämlich die Analogie mit vem deutsch.» (Züt- nicht trügt; italienisch ließen sich diese Namen aus dem wenig gebrauchten in der wälschtirolischen Volkssprache ganz unbekannten Adjektiv «1,0220 — schwarz wie ein Mohr — erklären, wofür sich die Träger jener Namen sicherlich bedanken möchten, da sie ja nach dem Sprichworte gar nicht mehr weiß ge waschen werden könnten). — Llott.I,»rt.: (Zott»r6>, <Zottar6ini. — Qottsolialk: Lolialk Ilsinri«:!,: lZnclrioei, Lnäri22i, Lnilrigln. lün- riqc:!, Leesl (IIot2eI
, F'-tSljualini. — k'i»nkri»t,us: ?anZr-»22i, Lira2?.i. — I^uulus; l'-tuli, l^aol»22i, F'aulotto, l'auloni, Oepaoli, t'vvuli (vergleiche deutsch ?»vol), l^uuii. — t^iliidUL: 1'ilitd, ^il»ti. — I^olupv- ^ u s: ?ouipe»ti. tivln^uu«: 1Iom»ni, R>o,uano»i. — lio- sanvlli, liosä, üos!tt.ti, Üusi, liosiui, Rosiuim, Dallu. livsa. — liut'inu«: liut'tin. Lalvatur: Laivsllori, Lalvatorra. — L»lvus: Lalvvrci, Livivini», — L-ilvini, Litlvotti (vergleiche Diez Gramm. I. S. 3l)^, Llnm.) — Lilvsnus: Lalvitgui, Leiden