de ste inpe y s'amaraa dar sceriaman- ter, mo la bona vijina de ciasa s’ä tut sura de daide fora y ä fat düt ci ch’ala ä pudü, in prüma de düt ti ä-la na ota arjigne 'n bun let cun de bi linzös blanc’, spo ä-la cherde 1' dutur che ä dan da düt acunsie de cherde 1' prou, al udoo che la t'in foo uramai dainprö. Da sara can che Bruno gnee a ciasa udoo-1 süa püra uma te’n let bei blanch, sö in masa na bela tuvaia cun ’n bei vajo de ciüf, ’n per de bi scagns, ma plö 1’ crist cun süa rama dl bei uri
foo ciamö sciöch’ denant, düt casc e-1 ste la vijina che ti ä ufri, la uma debla, udoo che ala gnee da muri, ai dui mituns che foo dlungia let dijoo-la: Mi cari mituns, iö me’n vade prasc sö da Cal Bel Di, inpurmete-me de reste dagnara bi prosc y a te Bruno che t’es 1’ plö gran, tö t’ messaräs sain to sö 1’ fistide de ciare ince dla Hilda, ala prova pa bagn ince de te daide ulä ch’ala pö; pu uma, disc düt in prescia la Hilda, cal m’ä-1 bei inpurmetü da di, spo iö prove pa bagn ince de ti cujine
y lave. Bruno udoo bei, che uramai gnee-la da to sö 1’ pais dla vita sura al y da- manaa süa uma, ci che al mass di a so pere can ch’al vagn a ciasa, la uma in fin de vita respogn: di al pere, che iö ne sun nia soza cun al y che iö l’ä tres aspete, che iö prai pur al che ruvuns indö adüm sö in paraisc; sö in casta ti ä-la, ciamö de l’ega santa y süa ultima benedisciun. Trai dis do, gnee accumpagnä Bruno y Hilda da la vijina sö l’ultimo iade de süa uma y a udai i dui püri mituns sain susc sö la tera
, ti fajoo na gran cumpasciun a la jant, la vijina da sain inant se’n ä tut sura de ciare do i dui mituns, ala ä metü pro la picera Hilda a cujine y ince ’n pü a cuji, spo Bruno lauraa inant pro so maester y purtaa a ciasa 1’ necessario pur pudai la trä inant. So pere do ch’al aa paie jö la perjun, n’e nia plö ruve a ciasa, mo al s’ä indö inbatü te sü vedli cumpagns y pur de atres arubades ruvaa-1 tose indö te büsc, insciö foo Bruno y Hilda uramai orfani da pere y uma, düc’ se’n menaa pice y daidaa ulä
che äi pudoo, cal püch de fit che ai aa da paie, foo tres bei paie da bona jant, te valgügn agn se metoo-la tres a ji dami; Bruno e devente ’n bim fant da tistler y süa so Hilda na bona y chirida sarturassa, la jona Mina — fia de so maester, foo deventada la miü cumpagna de Hüda, mo sanbagn pur pudai datrai baie plö liberamenter ince cun Bruno 1’ post che äi abitaa, foo plö tose burt, düt de burtes ciases y gunot se abinaa-1 te chi postc’ de stletes cumpagnies che jee a fini malamanter, mo Bruno
