Dissertatio inauguralis medico-practica de cura reconvalescentiae post varia morborum genera
30 vamus, parca omnino diaeta, cibis facillimae di gestionis parce, sed repetitis vicibus propinan dis opus sit. Cibi crassiores, farinacei, pingues, qui prava sua qualitate necessario nocere debent, praesertim vitandi. Aer serenus, purus post morbos chronicos optimum aeque virium recuperandarum affert ad miniculum, quem si arceas, languebit diu aeger, pallor, debilitas perstant, et cibis exquisitis li cet, vires incassum revocabis. Nonne sanissi mos, habitu athletico donatos diu in carceribus
detentos, pallidos et debiles exire videmus? quid non in convalescente aer inclusus causabit? Rusticatio aeque ac itinera, quae aeris im primis boni, renovati, puri beneficio frumitur longe saepe optatam reddunt sanitatem ; sed et chronicos morbos observare est, ubi accessus li beri et paulo frigidioris aeris, quam, maxime vitandus est, uti id in arthriticis observamus. Motus corporis in convalescentia post mor bos chronicos primum quasi tenere locum nemo dubitaverit, qui fractum morbo diuturno corpus
hoc remedii genere sensim firmari, robustiusquc reddi viderit i sed primo id exercitii genus sua dendum , quod absque ullo virium dispendio, motu fic dicto passivo instituitur, ut sunt frictio, navigatio , vectio in rheda ; sic aequabiliter et le viter corpus concutitur in aere libero, per mo tum continuo renovato, Paulo post equitatio , ambulatio, et lusus varii motu corporis indigen tes in usum trahi possunt. Longe citius hoc exer citii genere, quam sola vectione redire vires , experientia
testatur, quum musculi hic plus sint in actione, indcquc roborari magis continuo debeant. Mentis exercitia post morbos chronicos , qui cerebrum praecipue nervos uni que systema affi- ciunt, evitari sedulo diu debent, Debilitant plus
