t rill en —* tristen. 757 triften, v. — Gl. v. 1430: lriffthol%. Mlid. biess trift sowohl (las Treiben , als auch die auf die Trift, die Weide getriebene Heerde (Ben. Ml Ir. III, 89). Selva. I, 480. , trlllen, V. . trillern, jodlen; einen trill er schlagen, was bei den Gebirgsjodlern der Fall ist; s. j ò d 1 eu, jaul'n, juchezn. — Etwas anders ist drillen (w, m, s). t r i tu 1 i g, f. t ü r m ì i g ; s. tur in. • Trine , Trind 1, Trein, Tre PI, n, pr., Katharina (vgl. auch katl, kathi