¬Das¬ alte Raetien : staatlich und kulturhistorisch dargestellt
1. 3 ) War traann, TJrkundcnb. nr. 72, 165, 1~3 ; 1ST, 224, 243—293, 354, 391. 415. 455, 707; und Anhang in*. 4. 5, 8, 9 (aus den Jaliren 744 bis 853). A ) Folgende Beispiele mögen dies belegen: a) Die Präpositionen haben ihren Einfluss auf den Casus fast ganz verlo ren, z. E, de facultatem, de homines, cum homines, sine culpam (Lex Rom, Cur.); de nos. sub lcgitimum iure (Urkunden). b) überhaupt beginnen die im Latein den Casus anzeigenden Flexionen ihre Bedeutung zu verlieren, z. B, de una facultatem (L. Rom
. Cur.); solvat- dubia terra, dederunt tertift portionc (Urk.), c) Das Genus wird oft verkannt, z. B. lume legem, (L. Rom. C.); hunc cartula (Urk.); d) u steht oft für o, z. B. bonus st. bonos, alius st. alios, actur st. actoi (L. Rom. C-); integro st. ìntegro, ipsu st. ipso, sulva st. solva, agru st. agro (Urk.) ; e) c steht oft für i und I für c, ?.. B. iudicis provincial es st. provincia li s. fiscales st, fiscaUs, fi ri is st. feriis (L. Rom. C,); venet st. venit, indices st. iudicis. reges
st. regis, vindcrc st. vendere, mia st. mea (Urk.); f) h als Aspiration bleibt oft weg, z. B. abere st, habere, omo st. homo (L. Rom. C.); abeas st. habeas (Urk.).