30 Ergebnisse
Sortieren nach:
Relevanz
Relevanz
Erscheinungsjahr aufsteigend
Erscheinungsjahr absteigend
Titel A - Z
Titel Z - A
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_115_object_5227761.png
Seite 115 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
cha tres la bunted da mia regina ais pisserò per mieus chers infaunts.» «Ma schi nun est tü disfurtüneda cui impissamaint, cha tieu hom at raauncha?» la dumaodet la regina. «Ah mieu hom,» repliche! sün que la duonna, «quel m’ais già da lönch sto infidel e giaiva cun otras duonnas, e suvenz s’inavriaiva el ed eira alura brute! cun me.» «Ma alura ais que a la fin auneh’ lina furtiina per te ch’el ais fügieu,» cunlinuet la regina. «Giist fina turtiina nun ais que, ma eau stu am fer ferma e guardar

cun curaschi fi avegnir. Ed uossa cha tres Vossa bunted nun he pii d’avair pisser per mieus infaunts poss eir fer que ed eau S’ingrazch novamaing milli voutas.» Ed un’ otra vouta gnit comunicho a la regina, ch’ardet giò la chesa d’iina famiglia da cuntadins, e cha trais infaunts restettan illas flammas. Dalum fet ella gnir la contadina e la dumandet cun granda cumpaschiun: «Cu ais que pussibel da tgnair our qualchosa d’simil, mia povra duonna? E quaista la resp undet cun ün’ ex pressi un staungla

ed ex austa: «Eau stu tgnair our que, già cha que ais mieu destin.» «0 tü povra disfurtüneda!» clamet uossa la regina, «he ch’ün pudess at gii der. Eau poss am rapresdianter, che an- guoscha dia tü resentirost internamaing e cu cha ìls dis at dvaintan etemiteds, siand be su letta in at fand tieus impissa- maints.» «Ah na, ma chera regina,» dschet la povra duonna, «eau nu sun be stiletta, nich pover hom as rumpet üna ehamma, vuliand salver ils infaunts, ed uossa stu eau il custodir di e not e sun cuntainta

da l’avair auncha. Bod füss eir el perieu.» «Che miseria!» dschet la regina, «tü stust dimena custodir tieu hom tuoi il temp?» «Eau stu pisserer, cha nu’l mauncha iinguotta, e la saira, scha’m resta ün pó temp, vegn far ma sour chi ho eir infaunts

1
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_22_object_5227668.png
Seite 22 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
Iis pastiiOFs staun uossa cò scu petrifichos, ma cur cha vegn notiers eìr Tanna, as retiran els cun rispet, perche que nun ais pii la Stria de Dyàtscha — que ais ima duonna re gela. Ed iin vegl pastur, chi’s regordaiva d’avair auncha vis Tanna scu regina, oza ils mauns ed exclama cun stupur: «òmin, vardède ilo la Réjna de lis Crodères!» Tuots la guardan e’s schmüravaglian, perche els vezzan sül cho da Tanna la curuna blova, il pii grand tesori e’1 pii grand misteri da las Marmaròlles! Tanna

vo sul vadret e disch als pastuors: «Schi, eau sun Tanna, la regina dals Crodères! Eau sun darcho dvanteda regina e pori darcho la curuna blova, perche mieti destiti as ho accumplieuf — Ma vus, iiigi uossa, perche da las otezzas da las Marmaròlles imnatscha grand prievel. Tanna tuorna inavous tar sieu pòvel, tuots ils schnuizis da las muntagnas, chi eiran fermos, sun uossa libers scu pii bod; tuots ils scumands cha Tanna ho do per as proteger, sun revochos, e suot quellas lavinas e ruinas stedas

tgnidas ina vous sepaolla la regina da las muntagnas sa datar e si ’ amari» Ed apaina dit que, as lo udir sü ad ot ün desastrus sfra ta m. Ils pastuors e lur bés-cha fiigian iin tres l’oter giò per la vai d’Oten cun iina terribla temma. Il fracasch dvainta saimper pü ferm, siils vadrets as fuorman una quantited sfessas nouvas e siillas sommiteds cumainzan la naiv e’1 glatsch as metter in movimaint e’s biittan giò per las spuondas, trand cun se tuot fin sul spelm niid. Vzand que, vegnan ils Crodères

notiers da tuottas varts our da lur portas secretas, a fer lur omagis a lur regina. Alura vegnan missas las belas da Marcòra e Sal- wanèl in vaschels d’or e purtos sul palazi dal Cornòn de Fropa. E la regina ils seguitescha cun sieus curtischauns e culs priims dal reginam, intaunt cha las lavinas e las boudas sfrantumili auncha d’iin bel contin, uschè cha las Marmaròlles

2
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_114_object_5227760.png
Seite 114 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
Da que eir’ ella fich schmüravglieda, ed ella al dumandet iin di, cu cha que sa ja pussibel d’esser uschè sii da cho e cuntamt zieva avair tuoi il lung di lavuro uschè ferm ? Il lavuraint la respundet: «Mieu bap e mieu non haun eir stuvieu lavurer in quaist möd tuot lur vita e sun restos sauns e frischs. Perche avess eau dad esser trist?» «Que vo baio, cha tü nu sajast trist, ma da che f allegrast tii la sa ira giand a diesa?» al dumandet uossa la regina. «In prima lingia m’allegr eau d’ava

ir lat ma lavur, alura m’allegr eir, perche a chesa am spettan ma duonna e mieu infaunt; nus ans tschantains intuorn maisa, mangiains cun bun appetit, ed essans cuntaints e da bun anim.» «Ma schi cu poust tù esser da bun anim, saviand cha tii il di zieva stust darcho purter peidras da la damaun a la saira, e cha tii nu possedast oter cu giist taunt per pudair viver cun ta famiglia ?» al dumandet darcho la regina. Il lavuraint nu savaiva bain che respuonder, stüdget ün mumaint, alura dschet el cun ima

tschera seraina: «Que ais uschè, perche nus ans allegrains da la vita.» «Que ais bain singuler,» replichet la regina, «tu est taunt pover e fallegrast da la vita, ed eau chi sun regina e possed tuoi que ch’eau vögl, la chat taunt vöda e lungurusa!» Alura al regale! ella lina pezza d’or culs pleds: «Vaira- maing stuvessast tü am regaler qualchosa, perche tii est pii ridi cu eau.» Poch temp zieva udit la regina, cha l’hom d’iina povra duonna eira fiigieu, la laschand inavous cun och infaunts ed iina

3
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_13_object_5227659.png
Seite 13 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
Uschè passettan set ans. Un di ch’ella spassegiaiva a Tur dal god, incuntret ella un orcan. Quel passet buffand zieva vi, sii vers ils spelms e dumandet als Crodères, chi chi sa ja quella bella matta culla cmarna blova ? Ed aviand udieu, cha que saja la regina da las Martnaròlles, as schmiiravgliet el, perche be podi aunz l’avaiva el visa insembel culs umauns, ella chi da radschun avess luottiina stuvieu truner sili pii ot piz, in soli taria majested. Ils Crodères al requintettan da lur

melcuntan- tezza e cu cha lur regina ils hegia abandunos, perche ella, aviand iin eour umaun, as sainta pii furtiineda tar els. «Que mtidaro bainbod,» managet l’orcan, ed uossa buffaiva el ogni di aint ils contuorns, inua ch’el avaiva vis Tanna. E cur ch’el passaiva buffand e faiva trembler lur chamannas e biittaiva intuom qualche bös-ch, eiran ils umauns grits e’I blastmai- van zieva, ma el nun as faiva iinguotta landrour e gniva saimper darcho, fin ch’el vzet Tanna la seguonda vouta. El la demusset

granda veneraziun, dschand ch’el vuless la mari- der e cuntinuet alura : «Nöbla regina da las Marmarölles ! Cu bella est tü, e cu miraculusamaing t’ornescha quella curuna blova; tii domine- schast sur las muntagnas ed eau sur l’ajer e’is vents; nus duos stuvains ans collier, alura sarons nus incomparabels in nossa pussaunza e majested; ve sii tar me in mieu reginam da la g-]üsch e dal blov infinit, ve e sajast ma muglier, e tuot il muond cun tuots sieus miraculs s’iimiliescha davaunt te!» Ma Tanna

stuvet be rir da que e nu vulaiva and savair nouvas. «Na, mieu eher orcan,» dschet ella, «que am disple- scha, ma eau stun pii gugent cò in quists gods ed in quistas bellas alps verdas, cu girer pel ajer intuorn, ed eau at gia- viisch da nu passer per da quistas varts. tü pudessast aunclia ans desdriir nossas chamannas. Guarda püchöntsch da gur- bir iina regina da las stailas, cun quella poust tii fer tieus viedis tres l’ajer.»

5
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_111_object_5227757.png
Seite 111 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
savair quaunt inavaunt cha la malatia sa ja già progredida e che ch’iin possa fer per guarir la paziainta. E’l mei di repliche!: «La malatia exista in ogni cas già da pöss ans, ma tuottüna nun ais auncha entro il seguond stedi ; il tratta mai nt ais fich simpel : ün stu be guarder da gnir incunter ad ogni giavüsch da l’amaleda, cd eir in cas cha que füssan las pü singuleras pretaisas, stu ün la cuntanter in tuot e per tuot — usctiigiiö pudess la malatia pegiorer.» La regina stess nu s’avaiva

brich interesseda dal parair dals meidis, ma cur ch’ün la dschet, cha prievel nun exista pel mumaint, squasset ella be il cho sainza flippir. Cun ils sieus restet ella reserveda ed indiscursiva, ed a passettan püss dis fin ch’ella pudaiva darcho as pigli er ün pò insembeL Alura exprimet ella sieu prüm giavüsch: ella as giavüschet ün por- tret da sa patria. Ma stand cha imgiin pittur nun avaiva cun egens ögls vis la Layadüra, stuvet il queder gnir pint suot indicaziun da la regina stessa, ed ils

meidis observettan dalum, cha que la distraiva e ch’ella cotres as remettaiva plaun sieu. Perque dettan eis uorden als pittuors da trer a la lungia culla lavur taunt cu pussibel, ed uschc get que be plaun inavaunt. Il queder rapreschantaiva il grand lej culla paliid e sas rösas, la Costa de Norèyes e’1 Piz del Salwàn. Pür da prümavaira eira el finieu, e la regina s’avaiva baie remissa, taunt inavaunt ch’ella giaiva darcho in sieu zardin ad admirer las bellas gilgias. Quel truvadur, chi avaiva a sieu

temp chanto quellas duos fatela* chanzuns, gnit üna vouta sün sieus viedis darcho insembel cun sieu amili da la Layadüra, il poet da quellas, ed al requintet, cha la regina, las udind, füt impressiuneda. Il giuven poet füt fich schmüravglio da quista nouva, e zieva qualche temp capite! el da not davaunt il chastè, pigliet sa guitarra ed intunet la seguainta chanzun:

6
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_53_object_5227699.png
Seite 53 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
stuvair viver allò scu umauns in bsögn e tribulaziun. Ogni ün da nus eira destino per qualche iunc/iun e Vus, nöbla prin- cessa, eiras nossa regina. Tuots Voss sudìts S’appretiaivan per Vessa bunted e giistia. Ma che chi a nus schmiiravgliaiva il pü, eiran Vos miraculus ögls blovs, ils quèls üngün nu pu- daiva guarder sainza esser dalander irnmensamaing beati- ficho.» Zier üna cuorta posa cuntinuet Bertoldo: «A me eira surdo Fuffizi da pastur, e cur ch’eau am par tiva la damaun a bun’ ura cun

ma scossa, sunaiva eau suot Vossas fnestras üna leida melodia per S’annunzcher il bun di. Que eira mieu pii grand dalet da tuot il di. Uschè vivaivans nus i’is champs dals beos e nu crajaivans oter, cu cha que restess uschè in etera. Ma ün bel di capitet ün aungel ed ans annunzehet, cha nus vegnans bod miss stilla terra scu umauns. Alura examinet el exaetamaing, scu cha nus tuots avaivans adempieu a noss dovairs e constatet, cha tuots eiran stos pii o main negligiaints, fin a duos: la regina ed eau

! I .’aungel ans lodet da que ed ans dschet, cha nus duos possans ans fer ün giavüsch, chi gnaro accumplieu sün terra. Stand eau sün que davaunt ma pr incessa e la guardand in sieus admi- rabels ögls blovs, exprimit eau 11 giavüsch, ch’ella possa man- tgnair sieus medems bels Ögls eir sün terra. L’aungel am det d’incler cha mieu giavüsch sarò exodieu; alura as volvet el vers la regina, chi cun tschera rianteda avaiva tadlo niieus pleds. Eau vzet eir dalum, ch’ella eira intenziuneda da’m re- compenser

7
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_110_object_5227756.png
Seite 110 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
Eau vez ün lej Davous ils munts d’cristal, sün quel, cun me in la nevetta, Est tü, o mia diletta. Pel muond in tuoni sun bger giro, E vis he bels pajais. Però ün lej taunt bel cu quel Ningiir nun he chatto. lina brama m’accuinpagna Dapertuot inua eau vegn, La bellezza d’ia montagna E’1 blov lej he saimp’r in sen. Scha pudess in la nevetta Ir cun te, o mia diletta, E cha vzess mieus munts darcho Me nu füss pü conturblo. Apaina cha Fultim tun da Pinstrumaint eira ex-tint, cu- manzet la regina

a crider e scuffuonder, ed invezza dal merito applaus entret ün profuond silenzi, que chi eira fich penibel pel raig. Cun que cha la regina nu pudaiva pü as quieter, stuvettan duos damas da la cuort la condür in sa staunza. Bod zieva capitet eir il raig e vulaiva savair che chi la mauncha. Ma ella eira incapabla da der iina resposta inclegiantaivla, siand cumplettamaing esausta. Dalum gnittan clamos notiers ils meidis, e zieva l’avair visa, fettan quists tscheras fich seriu- sas, ed il pü vegl d’els

dschet: «11 stedi da la regina ais fich inquiettant, ella ho la «grèn passiòn» ; que ais lina noscha e lungia malatia, chi’s sviluppa in trais stedis: il prüm e’1 se- guond sun curabels, ma PI terz stedi ais pers ogni spraunza.» Da quist’ infurmaziun as spaventet il raig e vulaiva uossa

11
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_107_object_5227753.png
Seite 107 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
E speri as volvet ella d’üna vari, per cha sieu rnarid nu vezza sas larmas. Ils chars la mnaivan saimper pü dalöntsch. e cur ch’ella vulaiva auncha bütter ün sguard inavous, eira il lej già svanieu. Tres bels gods e grandas pas-chiiras d’alp, cun qualche frus-chers da rosellas, arrivet la caravanna al pè da las oias muntagnas cun lur crippels e lur alv’ eternas. Cò min eira pü üngüna via e dimena stuvet iin transpurter la regina per mez da la portantina. La Layadüra cun sieu vast lej

be plaun plaun inavaunt. Ma lo süsom ils pü ardits pizs vzaivan els in lur spiert ils tra- passos, chi dmuraivan lo sii!las otezzas in eterna clarited. Arrivos finelmaing sül pü ot spih, chi s’eleva scu ün curtè d’vaider, declaret ün vegl diatscheder da la Layadüra als viandauns ils noms da tuottas quellas muntagnas; ed a la regina musset el in speciei il pajais ch’ella abiterò in avegnir : quc eira fina pianura da sablun, sainza fin! Mura arcuman- det el als portaduors dad avair grande precauziun

, perche il vaider eira cò tuottaffat glisch e la schmunteda auncha pü stippa cu la munteda da l’otra vari. Aunch’ fina vouta s'ozet sü la regina per guarder surour il spih, ma la Layadüra eira già svanida e visibel eira be pii il Piz del Salwàn. Alura as mettet la cumpagnia plaun plaun in viedi vers ia vai.

12
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_112_object_5227758.png
Seite 112 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
Pensasi auneha als vadrets, 7 Chi inraman nos bel lej? Pensast auneha al nanin, Chi sa furtiina lo perdet? E zieva avair lascho udir auneha pii ssa s nouvas melodias glivret el uschè: Üna vouf eau tuorn darcho In tieu lo d’estra natiira, Per al chanler las melodias D’nossa patria: Layadiira. La damaun zieva vzettan las damas da la cuori, che la regina eira recaskeda in sa mal ali a e cha sieu stedi eira pès eu me. Darcho gnittan clamos notiers ils meidis, e quista vouta stuvettan els constater

, cha la singulera malalia eira entreda in sieu seguond stedi. Il raig, chi fiit dalum sapchanlo da quetaunt, nun eira be consterno, ma as musset eir fieli melcun- taint invers ils meidis, als imbültand ch’els nun hegian agieu la chüra vulida per sa duonna, e’s desparaiva da la nouva disfurtiina chi Favaiva culpieu. Que diiret set dis fin cha la regina pudaiva darcho di- scuorrer, ma eli’ eira auneha fich debla, e que chi inquiettaiva il pü ils meidis eira, ch’ella, siand tuottaffat indifferenta

, nun avaiva neir pii üngiins giavüschs. Ün di eira sieu marid tschanto sper ella e pruvaiva da tuottas per la persvader dad ir giò in sieu iiert, managiand cha sgiir nu la mauncha pii bger; alura pruvet el eìr da la stimuler d’externer iin già- viisch, già cha’ls meidis mettaivan taunt pais siili que. Uossa il guardet la regina lönch cun sieus ögls staungels, e finel- maing al dschet ella: «Eau avess baili ün giaviisch, ma eau sè, cha quel ais inesecutabel.» Nu vuliand il raig crajer que, la giavüschet

13
Bücher
Kategorie:
Kulturgeschichte, Volkskunde, Musik, Theater , Literaturwissenschaft
Jahr:
[ca. 1930]
Legendas e parevlas ladinas da las Dolomitas
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/204365/204365_106_object_5227752.png
Seite 106 von 158
Autor: Wolff, Karl Felix ; Piderman, Luigi [Übers.] / Ramassedas da C. F. Wolff e trad. libr. da Luigi Piderman
Umfang: 154 S.
Sprache: Ladinisch
Schlagwort: g.Dolomiten ; s.Sage ; f.Anthologie
Signatur: II 8.369
Intern-ID: 204365
rembels al bandirei e quaist mnet la nevetta in poch temp darcho inavous al lo da sbarchamaint suot il chastè. Qualche dis zieva avettan lö las nozzas cun granda pa rada, ed alura ils preparative per il retuorn i’1 pajais dal raig. Que avaiva nom da traverser las «set muntagnas d’vaider» ed ün stuvet ter una portantina per il transport da la giuvna regina. Il raig e sieu iseguit avaivan lat quist viedi già trais voutas, ed els quintaivan, cha stil spih tira ün grand vent e cha que saja fidi

fraid e perfin prievlus. Ed üna damaun stra- glüschainta, chi tramettaiva giò stilla Layadtira ün’ affluenza da gitiseli insolita, ftit la partenza. Per il prüm töch d’via eiran preparos ptiss chars, perche fin al pè da las «set mun- tagnas d’vaider» mnaiva una via charregiabla, intuorn la pari sur dal lej e tres üna vai alpina. Sün tuot quist traget guardaiva la giuvna regina instancabelmaing giò stil lej splen- duraint, fin da l’otra vart vere las sunibrivas da la Costa de Norèyes. Ün’ immens

la regina as faiva quists impissa- maints, udiva ella our da la palüd üna vuseh, chi chantaiva: La barcha posa sul lejet, Üngtin nu la fo pti niner. Il barcharöl ais sul sulet, Ah! el nu po pti s’allegrer!

14