103 items found
Sort by:
Relevance
Relevance
Publication year ascending
Publication year descending
Title A - Z
Title Z - A
Books
Category:
Medicine
Year:
1909
¬Un¬ medico roveretano : precursore nello studio della Pellagra
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/203054/203054_20_object_4964776.png
Page 20 of 48
Author: DeProbizer, Guido / Guido de Probizer
Place: Rovereto
Publisher: Grandi
Physical description: 44 S. : Ill.
Language: Italienisch
Notations: Aus: Atti dell'I. R. Accademia di Scienze Lettere ed Arti degli Agiati ; Ser. 3, Vol. 15, Fasc. 1
Subject heading: p.Stoffella, Pietro
Location mark: II 109.538
Intern ID: 203054
Quae curri ita sint, cutis deturpationem majorem vel minorem nec pro svili tolo ate Pellagrae individuo habebis, nec morbi intensitatem exinde metieris, neque morbum ad cutaneorum classem, uti multi fecerunt, adscribes, Tali ergo ratione . morbus secundum absolvit stadium. Nunc processus morbosus, qui tamen magis in systemate dermatico sedem figebat, intenditur profundiusque organismum ingreditur; nam aliquoties evenit, ut partes, vitio cutaneo labefactatae, ita vexentur, ut fere Leprae

imaginem refe rant. Vires ita collabuntur, ut jam laboribus suis, morbo tentati, amplius fungi nequeant. Hic praecipue partialis notatur debilitas artuum inferiorum: hinc inde enim accidit miseros videre, aegre pedibus insistere, crura difficulter trahere, et singulis passibus vacillantes huc illuc inclinare, prae summa debilitate, quam circa regionem sacralem dicunt experiri. Modo capitis, lumborum, pedum dolores ado riuntur. Sudores ad plantas pedum, volas manuum, communiter vero universales

, molestant aegros; qui si tales sunt, odorem peculiarem spargunt, a Janzen cum illo panis mucore obtecti, et a Strambio cum illo, qui e bombycum folliculis ma ceratis erumpere solet, comparatum. Morbo vero diu durante in cadaverosum tendit. Aliquoties ptyalismus supervenit, qui tamen quocumque in stadio, per vices recurrere potest, ita, ut aegris ubertim salsa saliva ex ore effluat. Saporem huncce salsum, etiam extra ptyalismi occasionem plurimi solent conqueri Pellagra labo rantes, horis praeprimis

matutinis. Nunc siccitas linguae, oris, dysuria, proclivitas in decubitum, in gangraenam valdopere tendentem, exurgit; sanguis si mittitur, aut sponte promanai dissolutus, ater notatur, musculi saepe rigescunt, ita ut Crampus, spasmi Cinici, Opisthotonus e. s. superveniant. Pueri agiliores fiunt, et motus vivaciores instituunt. Hi c non raro gingivae tument, fungosae evadunt, facile sanguinem fundunt, dentes nigrescunt, lingua, labia, buccae aphtis tum nigris, tum rubellis, saepe in ulcera maligna

existimarem. En tertium absolutum Stadium. Morbus, diversa ratione jam labefactato organismo, hic minime quiescens, ultra progreditur, ac systema inter omnium nobilissimum, nervosum nempe magis ac antea invadit, viribus jam valdopere collapsis, ita ut miseri nec pedibus am plius insistere valeant. Pulsus adhuc rariores et debiliores tanguntur, macies no tabiliter increscit, secretiones morbose augentur; major nunc aurium susurrus, ver tigo gravior, frequens expuitio, delirii accessum pronunciai Fiunt

4
Books
Category:
Medicine
Year:
1909
¬Un¬ medico roveretano : precursore nello studio della Pellagra
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/203054/203054_28_object_4964784.png
Page 28 of 48
Author: DeProbizer, Guido / Guido de Probizer
Place: Rovereto
Publisher: Grandi
Physical description: 44 S. : Ill.
Language: Italienisch
Notations: Aus: Atti dell'I. R. Accademia di Scienze Lettere ed Arti degli Agiati ; Ser. 3, Vol. 15, Fasc. 1
Subject heading: p.Stoffella, Pietro
Location mark: II 109.538
Intern ID: 203054
consulunt, nec sua praecepta magni faciunt. Suos labores, etiam deficientibus vi- ribus continuo peragunt et sibi ipsis, ne labores interrumpant, se non aegrotare persuadent; imo saepe suorum boum, et juvencorum valetudo magis quam pro pria ipsis est cordi. Quid tandem si annonae caritas supervenerit? utpote famosus Pellagrae fons, ita ut Doct. Vaccari Pellagram mal della miseria appellat. Quo se miseri recipiant, nesciunt. .Ad Herum? Miseris saepe ille crudelis partem hujus, quod dilapidat

origine, et natura nondum conspecta, mentem medicorum exagitasse, quarum altera saepe alteri opposita contradixit; non compertum habere non pos sumus, therapiam directam, rationalem, et a priori extrudam haberi non posse. Cura igitur pro Pellagra directa hucusque non datur: illa enim non nisi in illis mor borum formis locum habet, quarum causae exacte scintur, et ita constitutae sunt, ut arte amoveri, aut enervari queant. Propterea, donec ulterius, profundiusque in causas, et naturam hujus aegrotandi

rationis penetrare fuerit concessum, thera piae indirectae quidem, tamen rationali aquiescere debemus. Quum igitur supra adnotatum fuit, morbum in atonia ventriculi, et siste- matis assimilationis consistere, nec non in aberratione processus vitalis horum organorum fundari, ita ut ex inde producta organica provenjentia, normae minus respondentia emergant ; res omnibus manifesta non esse non potest, optimam therapiam illam fore, quae, quod ejus fieri potest, morbi naturae, causis, et ef fectibus

6
Books
Category:
Medicine
Year:
1909
¬Un¬ medico roveretano : precursore nello studio della Pellagra
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/203054/203054_25_object_4964781.png
Page 25 of 48
Author: DeProbizer, Guido / Guido de Probizer
Place: Rovereto
Publisher: Grandi
Physical description: 44 S. : Ill.
Language: Italienisch
Notations: Aus: Atti dell'I. R. Accademia di Scienze Lettere ed Arti degli Agiati ; Ser. 3, Vol. 15, Fasc. 1
Subject heading: p.Stoffella, Pietro
Location mark: II 109.538
Intern ID: 203054
hauriant et divitias. Hi miseri tota dic ab Inspectore, saepe omni humanitate destituto, solis jam ante ortum, ad duros gravesque labores coguntur, et illi, sub ardentibus solis radiis, emaciato corpore, solum vertunt non suum, vitesque colunt sibi solis ingra tas. Vix illis conceditur tempus, ut paucum vilioremque sumant cibum : vesperi domum redeuntes officia domestica ut peragant oportet, ita ut et somnus, unicum illorum. bonum, maxime necessarius detrahatur. Quo utuntur, cibus crudus est

Julio, et Travisii sub diverso coelo vivunt agrestes. Maxima eorum pars, quamquam tenuissimos ac steriles, tamen suos possidet agros : nihilominus victu crudo et Zea Mays tantum, et hic utuntur. Ignavia vero, et pigritia inter eos regnat ita, ut nec dira fames valeat illos industriosos reddere. Domiciliis pariter angustis, non ventilatis, se recipiunt, omni munditie neglecta. Praeterea .observare juvabit, ultimis hisce temporibus, ubi nempe Pellagra altius caput extulit, paucas, exilesque fruges

, quas messuerunt, propter coeli inclimentia, non probe .maturatas fuisse, ita, ut omni ratione miseriae, et aerumnarum pondere, omni ex parte obruerentur miseri. Revera hic dici potest: „O fortunati nimium, sua si bona norint Agricolae!“ Ex hucusque dictis vero causas sufficienti quantitate erumpentes, ac in unum conspirantes videmus, ex quibus, tam physicae, quam dynamicae vires la befactari necesse est. Haud ardue igitur comprehenditur, a supra dictis circums tantiis, tot nempe causas deprimentes

7
Books
Category:
Books and Librarianship
Year:
1909
Übersicht über philologische Handschriften aus tirolischen Bibliotheken.- (Commentationes Aenipontanae ; 4)
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/UBH/UBH_53_object_3964269.png
Page 53 of 108
Author: Zingerle, Anton ; Müller, Guido ; Lechner, J. / Anton Zingerle. Zur Würdigung Polyäns / von Guido Müller [u.a.]
Place: Innsbruck
Publisher: Wagner
Physical description: 104 S.
Language: Deutsch; Lateinisch
Notations: Enth. außerdem: De codice Aenipontano 579 quo continetur Ovidi Remedia amoris / scripsit J. Lechner
Subject heading: g.Tirol ; s.Bibliothek ; s.Handschrift
Location mark: II 65.071
Intern ID: 202842
(magnis litteris rubris): Verba ouidij. — ad v. 323: qui iustissimua est sepe crudeli s dicitar. — ad v. 326 : quia brevius (sic) est terminus avirtute ad vieia et econfcra ita ut alba dicatur palida. — ad v. 329 (in margine sinistro) : petulans per . |. (?)est co(mmu)ms g(e)iieris luxuriosos procax imporfcunus et 2 quasi plus postulans. — (in mar gine destro ad 4 petulans'): est talis qui nimis petit libidinem et lasci vi am nudis v(erb)is sine circoicione aiiqua. — ad v. 337 : papilla ca runcola

naturali (rubris litteris). — ad v, 373 (in margine sinistro): Meonia regio est in minori asia que deinde lidia frre Tirheni cognominata fuit inde meonia patroniraiemn. — (in mar gine dextro ad meonio') : qui humerus de meonia regionem (sic) minori asia que jam ìidu (sic) nuncupativi* ortus erat. — ad v. 377 (strin gata): scribatur sicut etisis stringitur aive nodatur in hostem ita etiam

9
Books
Category:
Books and Librarianship
Year:
1909
Übersicht über philologische Handschriften aus tirolischen Bibliotheken.- (Commentationes Aenipontanae ; 4)
/tessmannDigital/presentation/media/image/Page/UBH/UBH_54_object_3964271.png
Page 54 of 108
Author: Zingerle, Anton ; Müller, Guido ; Lechner, J. / Anton Zingerle. Zur Würdigung Polyäns / von Guido Müller [u.a.]
Place: Innsbruck
Publisher: Wagner
Physical description: 104 S.
Language: Deutsch; Lateinisch
Notations: Enth. außerdem: De codice Aenipontano 579 quo continetur Ovidi Remedia amoris / scripsit J. Lechner
Subject heading: g.Tirol ; s.Bibliothek ; s.Handschrift
Location mark: II 65.071
Intern ID: 202842
houestis- sima et pudica mulier cuius vita et mores carmine heroijco ab liumero scribuntur. — ad v. 384: si vellet poeta lascivia atribuere andromaclie et honesta tliaidi peccaret, — ad v. 390 : quia invidia est dolor de aliena felicitate. — ad v. 393: Methaphora ab equo escendente montem. — ad v. 395 sq.: Ovidius ut invencioiie et facilitate ita omnes ingenij ubertate et verborum copia latinos poetas teste quintili ano *) absque lilla dubitacione praecellit et quemadinodum virgiiius in lieroyco car

mine ita ovidius in versibus elegiacis principatum obtinuit quo carmine grecos latini prOYOcarunt. - - ad v. 396 : nobile notum s(ignifi)cat ut hie in textu. — ad v. 397 : facta digressione liic ad propositum rever- titur et loquitur metbapliorice de se ipso in 2 a persona. — ad v. 398 : alloquitur se ipsmn per methalForam. in atrache lora. — ad y . 418 (usque) : semper et continue ? (™ verbum) usque pro diu ponitur. — ad v. 425 : Excusat se de insufficienti perfcraccione quia cum homines habeant

16