werden. 1 . I bin a Moaser Turnbua, und's Läut'n isch mei Freud', Die Zeit, dia i in Turn bin, dös isch mei schianste Zeit; Und dau'rt's a oft die längste Weil, mir werd's holt nia zu long, Nix Schian'rs as a Elogg'ng'läut, gling glong, geling gling glong. |: Geling gelang gelung gong, geling gelang geleng gelung :>, (dreimal). geling gelang, gelang geling, geling gelang gelang, plerumm, plerumm, plerumm. 2 . Die Feirtigobet hon i gearn, do schleun i mi nou recht, Daß i mit d'r Orbet fertig wer und daß i kimm zugrecht
, gelang, gelang, gelung, trlim, trlam, trlomm. — Af'n Obet läutet zan Gebet dia mit'n tiafst'n Tun, Nor wiss'n olle Christenläut: Jetz höpp der Fösttog un. Geling gelang . . . 5 . In Fösttag nor in oller Fruah, kam daß der Eigger schreit, Da ziach'n mer ba d'r Groaß'n schun — „Loß or, es ist schun Zeit!" „I hon ihn schun, i höb'n ai." Jetz hot's an „Doppler" g'mocht; Sust hot's d'r Pfarrer nit grod gearn, ob'r heunt Hot 'r a lei g'locht. Geling gelang . . . 6 . Und vour'n recht'n Kirch'n nor
, do schrock'n m'r wieder föst „Und wenn die Leut' derschröcket'n und schimpfet'n, was tö Do söget i: „Dös tuat m'r nix, do kemmen lei in Wuat Die Leut', dia nix meahr gläb'n tian, und ihmenen tuat's guat." Geling gelang . . . st?"