, po se sa ben, che ence d’al jiva datrac’ en viade de not, a cheri velch che l’as- sa bu gian. Ilouta a ji de not l’eva quasi na usanza mascimamente davant la pruma -viera, e ence davö, no plu come adess, che l’e plu modemo i va liberamente da porta ite e i no mat nia averda ai vegli genitori de d’ala. Can che nos sonve jovign, l’eva ence co- scita, mosson-ve se rampiche su per chi vieresc con na scala o per el plu su per na stangia che se ciapava di- gnongia velch vesin. Cast degugn no pö di de no, che
no siebe vera, tanc’ avarä fat el medemo e mi certamente no me tire nia sot fora, son ence ju sun fenestra, l’eva agn de gioventü, son-ve duc’ come i asuoi can che i la- scia sot al ceston fora, che i peta saue’ en via en ca. Si si entant che se se la contava, la luna ’n avarä ben ridast fora duc doi. Ben ben, el fradel de ma da Nana Mescola el dijava a d’ala: Nana, vie con mi ensnuöt — voi ji de not e ti entant che son sul viere, ti te me tegne la scala, scenö podasse pa ence tome ju, sce la no me sta
nia fra- ma. Mada Nana, da la bona persona che l’eva, la cignava delongo de sei, ma la dijava, no ste pa tant sun cal viere, scenö me stufe a ste colassü a tegni la scala e te ciale su a ti. Bon, bon, d’al dijava, enjegne-te e po jon. D’al se to- lava na scala, l’avarä sapü a pressa puoch la longaza e po i piava via. Sta puora Nana la ie jiva mefo davö co me en tel puoro cian. Can che i eva a post, d’al dijava: «speta, adess mosse la arje su e po ti can che son sunsom, ten pa ben dur e dassan
, no che la me tome entoum. D’al clamava su sta jo- vena e po — ciacolava e se la ridava, che s’assa podü se pense, che i no n’a- be mei na fin. Sta puora Nana certo che col temp la se stufava, la craiava ben su a d’al, vie ju prast, mi son stra- ca de tegni sta scala, e freit a le man, e mi me’n vöi ji a ciesa a dormi. D’al scraiava ju, ma sei, vegne de longo ,entant, ci podave-la pa d’ala fe — auter che avei pazienza e spete sun d’al. Encandenö el lasciava enpö veie, R. SAIOVITZ % BULSAN Via Delai
, pur chi che : lese traduziuns, pur chi che impara 1' lingaz tudesch Ties miüs Libreries PAR AVI A - Corso Racconigi, 16 - TORINO el dijava bona not a sta meza nuicia, el vegniva ju, se tolava la scala su la spala come en spazacamino e i se’n jiva duc’ doi a ciesa, d’al ben content e mada Nana encora de plu, jache l’eva tant scracä e da jon, come en mul. I ruava po a baraca duc' doi, i se'n jiva a dormi, e po d’al dijava: eneuoi Nana t’es stada valenta — te 1’ paie ben — e po ’n auter viade